Ring 4686AP met diamant, saffier en platina

Art Deco kreeg zijn bijnaam van de Exposition International des Arts Décoratifs et Industriels Modernes, gehouden in Parijs in 1925, die grotendeels gewijd was aan de juwelierskunsten. De nadruk werd gelegd op de associatie van kunst en moderne industrie. De inspiratie voor deze stijl was zo ver reikend als de Oosterse, Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse kunst en zo gevarieerd als het kubisme en het fauvisme, beide populaire stromingen in die tijd. De term "kubisme" werd vaak gebruikt om sieraden uit deze tijd te beschrijven vanwege de hoeken, geometrische lijnen en figuratieve voorstellingen die bij de uitvoering werden gebruikt. Een verlangen om de vloeiende lijnen van Art Nouveau te elimineren en ontwerpen te distilleren tot hun rudimentaire geometrische essentie, waardoor schijnbaar onnodige versieringen werden geëlimineerd, resulteerde in de schonere en meer rigide lijnen die worden gebruikt in Art Deco-sieraden. Een vooruitblik op het modernisme en het machinetijdperk was ook prominent aanwezig op dit moment in de sieradengeschiedenis.
Tijdens het Art Deco-tijdperk zorgden de vooruitgang in snijtechnieken, waaronder de komst van de moderne ronde briljant geslepen stijl, ervoor dat diamanten oogverblindender en sprankelender werden dan ooit tevoren. Ondertussen zorgde de welvaart ervoor dat meer mensen diamanten juwelen en verlovingsringen konden betalen. Nieuwe giettechnieken verhoogden de toegankelijkheid, omdat juweliers efficiëntere manieren ontdekten om de meest ingewikkeld gedetailleerde instellingen te produceren.

Net als de oude mijngeslepen diamanten, hebben diamanten die in deze vorm zijn gesneden een hoge kroon, een kleine tafel en een grote, platte culet. De oude Europese snit heeft echter een ronde gordel. Met 58 facetten is het de voorloper van de huidige moderne ronde briljant slijpvorm. De oud-Europese snit dateert uit de jaren 1800 en werd voornamelijk gebruikt tijdens de Victoriaanse, Edwardiaanse en Art Nouveau-tijdperken.

Pave-instellingen bestaan ​​uit veel kleine edelstenen, vaak diamanten, die dicht bij elkaar staan. De edelstenen worden gescheiden en op hun plaats gehouden door kleine kraaltjes van het zetmetaal. Het resultaat is wat lijkt op een doorlopend oppervlak van diamanten of andere edelstenen.

De meest populaire vorm van saffier is blauwe saffier, die bekend staat om zijn medium tot diepblauwe kleur en sterke verzadiging. Er zijn ook mooie saffieren in verschillende kleuren verkrijgbaar. In de Verenigde Staten is blauwe saffier de meest populaire en meest betaalbare van de drie belangrijkste edelstenen (smaragd, robijn en saffier).

Het element platina ontleent zijn naam aan het Spaanse Platina del Pinto, wat zich vertaalt naar 'weinig zilver uit de Pinto' (naar verluidt een rivier in de buurt van Popayan, Colombia, waar alluviaal platina voor het eerst werd gevonden door de Spaanse veroveraars). De witte metaalglans laat er geen twijfel over bestaan ​​waarom de Spanjaarden de naam kozen. Platina behoort tot een groep elementen, toepasselijk de platinagroep van metalen genoemd. De groep omvat naast platina osmium, iridium, palladium, rhodium en ruthenium. Platina wordt vaak gevonden als natuurlijke legeringen die een of meer van deze andere elementen bevatten en het duurde tot 1804 voordat alle elementen op één na werden geïsoleerd en genoemd. Platina is kneedbaar, taai en erg sterk. Daarnaast verkleurt het niet en corrodeert het niet waardoor het een zeer gewaardeerd metaal is en uitermate geschikt voor het vervaardigen van fijne sieraden.